Triduum Paschalne – jeden dzień, który trwa 72 godziny
Wersję audio tego tekstu znajdziesz w aplikacji Droga Odważnych
Triduum Paschalne, dawniej nazywane Triduum Sacrum to trzy najważniejsze dla chrześcijan dni w roku. A nawet nie dni, ale jeden dzień, który jest tak obfity w wydarzenia, że trwa 72 godziny.
Czytaj także: By rozwijać się duchowo, potrzebuję wysiłku. Ten wysiłek nazywa się formacja
Z czego składa się Triduum Paschalne
Triduum paschalne rozpoczyna się w Wielki Czwartek Mszą Wieczerzy Pańskiej. Obejmuje Wielki Piątek, Wielką Sobotę i trwa do drugich nieszporów Wielkanocy. Może się zatem wydawać, że obejmuje ono cztery dni: czwartek, piątek, sobotę i niedzielę. W liturgii Kościoła jednak, zgodnie z żydowskim sposobem liczenia czasu, nowy dzień zaczyna się o zachodzie słońca.
Te dni są traktowane jako jeden długi dzień, który staje się ciągłą, wielogodzinną liturgią. Modlitwa i spotkanie człowieka z Bogiem nie kończy się w momencie wyjścia z kościoła, ale trwa przez wszystkie godziny. Praca, porządki, modlitwa i czuwanie w ciemnicy czy przy Grobie Pańskim są jedną przestrzenią spotkania z Bogiem.
Podkreśla to starożytna praktyka postu paschalnego. Wiemy, że w Wielki Piątek możemy zjeść trzy posiłki, ale tylko jeden do syta. Kościół zaprasza, by to samo uczynić w Wielką Sobotę: powstrzymać się od mięsa, zjeść tylko trzy razy, a wszystko po to, by lepiej przygotować się na zmartwychwstanie.
Wielki Czwartek – Eucharystia i kapłaństwo
W Wielki Czwartek, do południa, w katedrach jest odprawiana Msza krzyżma świętego. Biskup wraz z prezbiterami spotykają się na Eucharystii, w czasie której następuje poświęcenie olejów: krzyżma, które służy w czasie chrztu i bierzmowania, oraz olejów chorych, używanych do namaszczenia chorych.
Wieczorem rozpoczyna się Liturgia Wieczerzy Pańskiej. To wspomnienie ustanowienia sakramentu Eucharystii, a co za tym idzie – święceń kapłańskich. Często w tym dniu wierni składają życzenia księżom, ważne jednak, by nie postawić ich w centrum tego dnia – nasza uwaga kieruje się na Chrystusa, który zostawia nam swoje Ciało i Krew i umywa nogi, co zostaje przypomniane po homilii, gdy celebrans powtarza ten gest Jezusa. W ten dzień, po uroczystym Chwała na wysokości Bogu milkną organy.
Czytaj także: Nasz Ideał – miłość, służba, formacja. Część II Służba
W Wielki Czwartek tabernakulum ma być puste. W czasie Mszy konsekruje się taką ilość chleba, by wystarczyła także do rozdawania Komunii w Wielki Piątek. W ten dzień powinno się przyjąć Eucharystię pod dwiema postaciami.
Na koniec liturgii, Ciało Pańskie jest przeniesione do kaplicy adoracji, tradycyjnie zwanej ciemnicą, w której czuwamy z Jezusem, wspominając jego trudne chwile w Ogrójcu i w więzieniu. Nie otrzymujemy błogosławieństwa, gdyż modlitwa się nie kończy: wchodzimy w Triduum Paschalne, które jest jedną, wielką liturgią.
Wielki Piątek Męki Pańskiej
Wielki Piątek to dzień, w którym nie odprawia się Eucharystii. Centralnym punktem tego dnia postu i pokuty jest Liturgia Męki Pańskiej. Powinna się rozpocząć najwcześniej o godzinie 15.00, czyli w godzinę śmierci Jezusa.
Liturgia składa się z 4 części:
Liturgia słowa – w jej trakcie słuchamy o cierpieniu Jezusa, sługi Pańskiego. Ewangelia to opis męki Chrystusa wg św. Jana. Powinna być ona śpiewana z podziałem na role. Na liturgię słowa składa się także rozbudowana modlitwa wiernych.
Adoracja Krzyża – uroczyście wniesiony i odsłonięty Krzyż jest adorowany przez ludzi. Od tego momentu przed Krzyżem klękamy tak, jak przed Najświętszym Sakramentem.
Komunia Święta – choć tego dnia nie ma Eucharystii, to Kościół rozdziela Ciało Pańskie, byśmy mogli połączyć się z cierpiącym Jezusem.
Procesja do Bożego Grobu – uroczyste przeniesienie Ciała Jezusa do grobu, w którym jest wystawiony w monstrancji z welonem do adorowania.
Liturgia kończy się w ciszy i rozpoczyna się adoracja Jezusa w Bożym Grobie.
Czytaj także: Szary Brat pokazał na czym polega miłość
Wielka Sobota – czas ciszy i zadumy
Tego dnia również nie ma Eucharystii. Powinien być to czas ciszy, medytacji i adorowania Jezusa w grobie.<